Leczenie cisawicy

Podstawowym lekiem substytucyjnym jest octan kortyzonu (Cortison Polfa, tabl. po 25 mg). Dawka dobowa, podawana doustnie, waha się w granicach od 25 mg do 37,5 mg do 50 mg (w dawkach dzielonych podczas dnia). Właściwie dobrana dawka substytucyjna kortyzolu lub hydrokortyzonu przywraca sprawność życiową, powoduje wzrost ciśnienia tętniczego, normalizację elektrolitową, wzrost glikemii, stopniowo prowadzi do rozjaśnienia barwy powłok, znikania plam na błonach śluzowych. Jest oczywiste, że w razie istniejącego zakażenia gruźliczego równocześnie prowadzić należy leczenie przeciwprątkowe według ogólnie przyjętych zasad. Długotrwała obserwacja chorych z cisawicą wskazuje, że leczenie substytucyjne w większości przypadków przywraca zdolność do wykonywania lekkiej pracy zawodowej. U kobiet właściwie leczonych możliwe jest macierzyństwo. W leczeniu przełomu nadnerczowego stosuje się wlewy kroplowe dożylne z 0,9% roztworem chlorku sodowego oraz 10% glukozy, w ilości 3—4 l na dobę z dodatkiem po 103 mg Hydrocortisonum hemisuccinatum Polfa dożylnie, w odstępach co 4—6 godzin.