Obraz kliniczny nowotworów łagodnych

Współistnienie polipów żołądka z brunatnymi plamami barwnikowymi na błonie śluzowej jamy ustnej nosi miano zespołu Peutza-Jeghersa. Mnogie występowanie w żołądku i w innych częściach przewodu pokarmowego nosi miano zespołu Cronkhite-Canada. Obraz kliniczny nowotworów łagodnych jest skąpoobjawowy. Mogą się one ujawniać niespodziewanym krwotokiem, nekrozą i owrzodzeniem lub przejściowymi objawami zwężenia odźwiernika, gdy np. uszypułowany polip przemieszcza się z antrum do dwunastnicy. Rozpoznanie następuje zwykle już przy badaniu radiologicznym; jednak aby guz na szerokiej podstawie rozpoznać definitywnie jako łagodny, konieczna jest gastroskopia z biopsją, guz szypułowany zaś wymaga gastroskopii także dla zróżnicowania z bezoarami, resztkami pokarmowymi i dla określenia takich cech, jak powierzchnia, krwawienie, owrzodzenie. Małe polipy ulegają bardzo często przeoczeniu i zostają wykryte dopiero przy fibroskopii. Leczenie jest zabiegowe. Usuwać należy polipy nieuszypułowane i o średnicy przekraczającej 2 cm, o nierównej powierzchni. Poza tym jeśli są źródłem krwotoku, jeśli ulegają nekrozie i owrzodzeniu. Mniejsze i na wiotkiej szypule mogą być poniechane. Bezwzględnie operować należy żołądek wykazujący polipositas lub polypus villosus. Usunięcie polipa może być dokonane na drodze operacji brzusznej lub też wew-nątrzżołądkowo za pomocą pętli i elektrokoagulacji w czasie fibroskopii. Wybór metody zależy głównie od uszypu-łowania polipa. Inne niż polipy guzy łagodne należy z reguły usuwać operacyjnie i poddawać ostatecznemu badaniu histopatologicznemu.