Stan przedrakowy

Terminem tym określa się stany trwałego uszkodzenia skóry o potencjalnej możliwości zezłośliwienia. Nie nawiązując do etiologii, stan przedrakowy jest definicją kliniczną. Czynniki warunkujące rozwój stanu przedrakowego mogą uszkadzać pierwotnie: naskórek (smoła, arsen), skórę właściwą (promieniowa- nie jonizujące) lub. jednocześnie skórę i naskórek (promieniowanie nadfioletowe). Obraz kliniczny stanu przedrakowego może być bardzo różny. Jako przykład wymienić tu można: blizny, przetoki, przewlekłe owrzodzenia, fotodermatozy, kilaki, toczeń gruźliczy i rumieniowaty. Prawdopodobieństwo zwyrodnienia złośliwego tych stanów i chorób jest niewielkie. W związku z dość rzadko występującym rozwojem raków skóry — choroby te określa się stanami przedrakowymi w szerokim tego słowa znaczeniu. Do stanów przedrakowych w wąskim, czyli właściwym, znaczeniu zalicza się te choroby, w których rozwój raków jest na tyle częsty, że można tu mówić o powtarzającej się zależności między jednymi a drugimi. Za granicę zaliczania chorób skóry do stanów przedrakowych w wąskim znaczeniu przyjmuje się wikłanie ich nowotworem złośliwym w co najmniej 20% przypadków. Wymienić tu należy: rogowacenie starcze i słoneczne, róg skóry, rogowacenie arsenowe, późne uszkodzenie popromienne skóry i rogowacenie białe błon śluzowych.